Een aantal maanden geleden was ik bij een LinkedIn evenement bij de ING Bank in Amsterdam. En daar was ineens Jort, een opvallend jonge verschijning. Het bleek een zestienjarige ondernemer te zijn. Gehuld in een driedelig pak sprak hij vol passie over zijn onderneming waarin hij jongeren aan bedrijven koppelt.
Jort, wanneer ben jij begonnen met je bedrijf ?
”Op mijn dertiende ben ik begonnen met ondernemen. Ik merkte dat ik als jong persoon anders dacht dan volwassenen. Ik was, en ben nog steeds, onbevangen en bekijk zaken op een andere manier. Stiekem was ik benieuwd of dit voor bedrijven interessant was. Daarom besloot ik in het diepe te springen en een bericht op LinkedIn te plaatsen. Hierin vroeg ik welke bedrijven mij wilden inhuren als adviseur. En dat bleek een goede zet. Er was interesse en al snel kreeg ik steeds meer opdrachten om mijn visie te delen bij bedrijven.
Omdat ik merkte dat er meer vraag naar was besloot ik meer jongeren bij mijn werk te betrekken. Inmiddels is er een grote groep jongeren aangesloten bij mijn bedrijf Approved By Young Adults. Ik koppel ze aan organisaties die met jongeren in gesprek willen.”
Wat is voor bedrijven de reden om jouw bedrijf in te zetten?
”Veel bedrijven, organisaties en overheden praten over jongeren, nemen beslissingen voor jongeren, maar gaan meestal niet MET jongeren in gesprek. Hier gaat veel waarde verloren. Het is algemeen bekend dat wij, als jongeren, kunnen leren van ouderen. Wij kunnen leren van hun kennis, expertise en ervaring. Maar wat vaak vergeten wordt, is dat de ouderen ook van de jongeren kunnen leren. Het is tweerichtingsverkeer.
Jongeren hebben een unieke kracht. Ze zijn onbevangen en open-minded. Ze worden niet gehinderd door kaders van vakgebieden, regeltjes of conventies. Daarom komen ze vaak met unieke ideeën, simpel toepasbare oplossingen en efficiëntere manieren van werken. Deze kracht verbinden wij met de kracht van ouderen, door jongeren om de tafel te zetten met management teams, raden van bestuur, CEO’s en gemeenteraden.
Soms is er ook geen behoefte aan een gesprek, maar aan een onderzoek binnen een bepaalde groep jongeren. Die verzorg ik dan ook.”
Het pak dat je aanhad bij het evenement, draag je dat dan ook wanneer je naar klanten gaat?
”Zeker, maar niet alleen bij klanten. Ik draag eigenlijk altijd een pak. Thuis op de bank, op school, bij vrienden, familie en wanneer ik aan het werk ben.”
Maar hij heeft nog een passie, en dat is ervoor zorgen dat meer jongeren een pak gaan dragen. Tijd voor een gesprek met de inmiddels zeventienjarige Jort Verhage.
In een tijd waarin casual kleding steeds meer de norm wordt val je daarmee op. Merk jij dat ook?
”Ja, ik weet dat het opvalt. Maar sinds ik de serie Suits keek wist ik dat ik dit wilde gaan dragen. Het ziet er goed uit, ik voel mij er zelfverzekerd in en het zit ook nog eens lekker.
Natuurlijk keek mijn omgeving wel even op toen ik voor het eerst een pak aan had, maar inmiddels vindt iedereen het normaal. Ik draag het al jaren. Het is jammer dat niet meer jongeren dit doen. Ik denk dat ze bang zijn om hiermee op te vallen.”
Het zou ook met geld te maken kunnen hebben, omdat ze denken dat een pak duur is. En misschien met comfort?
”Er heerst een beeld dat pakken duur zijn, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Kijk, ik zit in de vijfde klas van het gymnasium. Ik heb een bedrijf, maar verdien niet heel veel geld. Daarom koop ik mijn pakken het liefste bij de H&M en Zara. Bij deze winkels heb je voor honderd euro al een colbert en pantalon. Met een gilet erbij is het iets duurder, maar in totaal valt het best wel mee.
Vergelijk het maar met wat andere jongeren dragen. Een spijkerbroek, t-shirt en hoodie kosten bij elkaar vaak ongeveer hetzelfde. Bovendien is het een kwestie van prioriteiten. Er zijn genoeg jongeren die sparen voor een nieuwe telefoon. Je kunt ook sparen voor een mooi pak.
Wat betreft het comfort heb ik nooit begrepen dat een pak niet lekker zou zitten. Ik vind het fijner dan wijde, casual kleding. Een pak sluit mooi aan op het lichaam en bovendien geeft het je een zelfverzekerd gevoel. Ik zou graag meer jongeren in een pak zien!”
Ik ben het helemaal met je eens, maar ik denk dat het wel lastig is om meer jongeren in een pak te krijgen.
”Iedereen heeft het tegenwoordig maar over de casual kledingtrend op het werk. Het uitgangspunt is dat je zou moeten kunnen dragen wat je wilt. En daarbij focust men zich op casual kleding. Omdat men ervan uitgaat dat je deze kleding wil dragen. Hierdoor wordt de drempel om nette kleding zoals een pak te dragen hoog.
Kijk, ik ben echt niet van mening dat iedereen een pak zou moeten dragen. Maar ik vind dat als men moet kunnen dragen wat hij of zij wil, dat dit ook een pak mag zijn. Omdat ik het zelf vaak draag, word ik regelmatig door jongeren aangesproken hierop. Ze zeggen vaak dat ze het zelf ook zouden willen dragen, maar het niet durven. Die drempel zou ik graag willen verlagen.”
En hoe wil je dat gaan doen?
”Sowieso door als eerste zelf pakken te dragen. Maar ik heb recent samen met een compagnon ook het bedrijf Suitastic opgericht. We willen jongeren enthousiast maken om pakken te gaan dragen. Onder meer door ze te koppelen aan bedrijven die betaalbare pakken verkopen. Want die vraag krijg ik ook vaak: waar moet ik zijn voor een betaalbaar pak?
Ik snap die vraag ook heel goed. Veel pakkenmerken focussen zich op de wat oudere mensen. Ik wil dus op zoek gaan naar bedrijven die zich ook op de jongeren willen richten. Met leuke marketingstunts op Instagram wil ik pakken weer aantrekkelijk maken voor deze doelgroep.”
Wat gaaf allemaal! Wat zijn je plannen of doelen voor de toekomst?
”Binnenkort moet ik gaan beslissen wat ik hierna wil gaan doen. Misschien studeren, een tussenjaar of volledig op mijn bedrijf focussen. En misschien wel een combinatie.
Maar ik wil sowieso verder met mijn bedrijf. Ik vind het geweldig om bedrijven te laten zien wat de meerwaarde is van jongeren. En ondertussen de jongeren stimuleren om ook gewoon lekker een pak te dragen als ze dat willen. Want ook dat mag een onderdeel zijn van de vercasualisering.”
